Restauratieverslag 768A

 

Deel 1

Vandaag heb ik mijn nieuwste aanwinst opgehaald; een Philips 768A uit 1941. Deze radio is qua techniek en opbouw gelijk aan de 657U, echter met een andere buizenbezetting en heeft een houten kast.

 

De vorige eigenaar gaf aan dat deze radio van meet af aan eigendom is geweest van haar ouders. Ook was zij tamelijk aangedaan de radio de deur uit te zien gaan, doch kon er vrede mee hebben omdat zij er van overtuigd waren dat deze radio in 'goede handen' zou zijn.

 

Zie onderstaande foto voor de radio:

 

Aan stof was in elk geval geen gebrek:

 

Hoewel de vorige eigenaar aangaf dat de radio recentelijk nog had gespeeld, heb ik hem eenmaal thuis gekomen toch maar rustig op spanning gebracht. Dit bleek geen overbodige luxe, omdat er na ± 2 minuten op volle spanning er een wel heel verraderlijk luchtje uit het chassis kwam.

 

Toen het serviceluik maar eens verwijderd en bleek er in het verleden al eens een reparatie uitgevoerd te zijn. Beide (natte) elco's waren door 2 droge exemplaren overbrugd.

 

Het betreft hier twee 16+16uF elco's die door een parallelschakeling tot 32uF elco's omgetoverd zijn en waren zoals gezegd aan de soldeerpunten van de defecte originele elco's gesoldeerd.

 

Allereerst heb ik met perslucht het stof maar eens uit de radio verwijderd. Toen werd ook goed zichtbaar dat de originele elco's hun zure inhoud eruit geperst hadden.

 

Als eerste is de ratel-C vervangen. Deze was helemaal opengebarsten en was zo lek als een mandje. Daarna zijn die 'vreemde' elco's en de defecte natte elco's verwijderd en heb ik twee gereviseerde bekerelco's gemonteerd.

 

Bij doormeten van de verwijderde droge elco's bleek één van de elco's ook niet goed meer te zijn waardoor R1 het wel heel erg warm kreeg en voor die 'vreemde' geur zorgde. Gelukkig had deze R1 de oververhitting overleefd en meette nog keurig 1,2K.

 

Zo ziet het chassis er nu uit, met de gereviseerde elco's:

 

De radio speelt nu weer zonder 'rooksignalen' maar nog wel met de nodige vervorming. Binnenkort dus maar op zoek naar de koppel-C (C122) en C3.

 

Ook valt er nog heel wat 'linke' bedrading te vervangen.......

 

 

Deel 2

Vandaag had ik een paar uurtjes de tijd om het technische deel van de restauratie te voltooien.

 

Als eerste waren de koppel-C (C122) en C3 aan bod. Om deze C's door het serviceluik te bereiken moesten er wel de nodige weerstanden en andere C's losgemaakt worden. De C's die losgemaakt waren, zijn meteen doorgemeten en bleken allen zwaar verlopen en lek. Zoals verwacht was het met de koppel-C en C3 niet anders gesteld. Kortom, alle teerdotten en elco's waren na een uurtje of zo vervangen en speelde de radio weer keihard en zonder vervorming.

 

Onderstaande foto toont de onderkant van het chassis met de nieuwe C's:

 

Hierna was de "kritische" bedrading aan de beurt. Alle bedrading in dit toestel heeft een rubberen isolatie die volkomen verdroogd is. Het mag duidelijk zijn dat alle draden waar lichtnet of hoogspanning op staat en redelijk vrij bewegen kan, vervangen moet worden. Voor klusjes als deze gebruik ik draden met plastic isolatie die ik uit sloopchassisses heb overgehouden. Ze ogen oud en misstaan daardoor niet.

 

Onderstaande foto toont de deels vervangen bedrading:

 

Toen dat allemaal klaar was kon de radio weer in elkaar en ziet er nu zo uit:

 

 

 

Het mooie nieuwe snoertje komt natuurlijk van Ben Dijkman

 

Terug